Durf jij je angsten onder ogen te zien?

Gedachtegangen, Blogs en Schrijfsels

Durf jij je angsten onder ogen te zien?

Durf je dat? Weet jij hoezeer jouw angsten je beperken? Ook al lijkt het aan de buitenkant alsof je de touwtjes in handen hebt, de binnenkant weet wel beter. We zijn opgevoed op zo’n manier dat we allemaal angsten hebben, het is een collectieve energie. Met het opvoeden bedoel ik niet alleen je ouders, maar ook familie, de mensen in je omgeving, docenten op school, collega’s en dingen als de invloed van de media. We zijn bang om te zijn wie we werkelijk zijn, bang voor wat anderen zouden kunnen denken, bang om echt op te vallen, om zichtbaar te zijn voor wie we werkelijk zijn. We hebben allemaal angsten, heel veel, en we zijn hier op deze aardbol om ze te veranderen. Om onze kracht te vinden, om met vertrouwen te staan. We hebben geleerd dat het leven gaat over een carrière, materiële dingen, rijkdom. Maar dat is niet waar het leven hier werkelijk om draait. Het leven gaat over jou. Aan het einde van je leven, wanneer je je laatste adem uitblaast, blijkt dat het het allemaal om jou draaide, om wie je was, wat je deed, hoe je je voelde en hoeveel je bent gegroeid.

De enige die je uit de beperkingen van angst kan halen, ben jijzelf. Niemand kan je dwingen, niemand anders kan het voor je doen. Als je je angsten onder ogen wilt zien, moet je openstaan ​​voor verandering. Je moet veranderen, een andere weg is er niet. En dat is voor de meeste mensen ook weer beangstigend. Want wie blijft er over? Wat blijft er over als je de programmering die je je hele leven hebt ervaren uitschakelt? Wie ben je echt? Wie ben jij als je hart leidt en niet je hoofd?

Meestal zien we bij een ander heel goed wat er moet veranderen en doen dappere pogingen om die ander dat te laten zien. Maar je kunt iemand anders niet veranderen als hij of zij dat niet wil. Als de ‘ander’ in zichzelf geen ruimte voor verandering heeft, kun je praten als brugman maar het blijft niet hangen. Je kunt alle goede redenen voor diegene op een rij hebben, maar als er geen ruimte is voor verandering, blijven de dingen hetzelfde. Dit kan heel frustrerend zijn. En als de andere persoon niet verandert, geef je het op en ga jij meestal ook op dezelfde manier verder. Ik kan hem of haar of de wereld niet veranderen, dus waar zou ik me dan wel druk maken? Wanneer je de wereld om je heen wilt veranderen, ben je dan afhankelijk van of de ander wil veranderen? De meesten van ons denken van wel. Er wordt ons verteld dat het zo werkt. Maar dat is niet werkelijk zo. De waarheid is een andere.

Maar wat als datgene wat je in de ander ziet, een spiegel is voor jezelf. Wat als je nou eens niet de ander probeert te veranderen maar kijkt waarom jij wilt dat die ander verandert. Wat gebeurt er dan? Wat kom je tegen? Waar loop je tegenaan?

De werkelijkheid is dat als jij verandert, de wereld om je heen mee verandert. Echt waar. Jij loopt voorop. Jouw manier. In jouw wereld.

En dat beangstigt de meeste mensen …

Iedereen die het lef had om zijn angsten onder ogen te zien en terugkeerde naar zijn ware zelf, zal het bevestigen: als jij verandert, verandert de wereld om je heen met je mee. Mensen zullen anders reageren omdat jij anders reageert. Vooral ten goede. Maar soms niet, dan nemen ze afstand of worden boos. En meestal komt dat omdat ze (onbewust) jou zien doen wat  ze zelf moeten doen. Datgene wat ze bij jou zien is te confronterend. Het komt ook voor dat jij hen niet meer nodig hebt om te zien wat jij zelf moest zien. Hun taak zit erop en zij gaan verder.

Wat is er te winnen bij verandering en door de echte ‘jij’ te worden? Je zult blij worden met jezelf. Andere mensen zullen daarom van je houden. Ze weten van wie ze moeten houden, omdat ze weten wie je werkelijk bent. Je vrienden zijn dus echte vrienden want ze vinden jou als persoon, wie je werkelijk bent, leuk en aardig en lief.

Wat doe je als je voelt dat iemand maskers draagt ​​of een front ophangt? Je houdt afstand, je bent voorzichtig in het verbinden. Dus door ‘iemand anders’ te zijn dan wie je werkelijk bent, duw je mensen weg in plaats van de verbinding te maken die je zo graag wilt.

Durf de weg naar je hart te gaan, vind de echte jij, degene die je als kind was zonder de invloeden van de buitenwereld. Maar nu de volwassen versie. Doe het. Voor jou. Voor niemand anders. Enkel voor jou. En we zullen van je houden. Je zult nooit alleen zijn.

Esther-Marieke, ©2019